Uit HP/de Tijd 8 december 2014
Door Nick Muller

Terugkijken: de indrukwekkend, allerlaatste noodkreet van Wubbo Ockels

De speech die Frans Timmermans hield over de aanslag op MH17, deze zomer gegeven in de VN-Veiligheidsraad, werd vorige week door de VARAgids uitgeroepen tot beste Nederlandse speech sinds de Tweede Wereldoorlog.

Maar de toespraak van Timmermans was niet de enige indrukwekkende toespraak die dit jaar werd gehouden. Zondagavond zond Ivo Niehe in De TV Show de allerlaatste noodkreet van de stervende Wubbo Ockels uit. De astronaut, die op 18 mei dit jaar overleed aan een agressieve vorm van nierkanker, deed één dag voor zijn dood een laatste oproep aan de mensheid. Vanuit zijn ziekenhuisbed waarschuwt Ockels, kortademig en bij tijd en wijle geëmotioneerd, met zijn laatste krachten de mensheid voor de ondergang van de aarde:

”Onze aarde heeft kanker. Ik heb ook kanker. En de meeste mensen met kanker gaan dood. Nou ja, uiteindelijk gaat iedereen dood. Maar er zijn genoeg mensen om de mensheid eeuwig op aarde te laten overleven. We moeten zuinig zijn op onze planeet, en als jullie net zo denken en dezelfde instelling hebben als een astronaut, ga je van de aarde houden zoals anderen niet kunnen. En als je echt van iets houdt, wil je het niet kwijtraken. Mijn vrouw wil mij niet kwijt. Ze wil er alles aan doen om mij te laten leven. Dat is de liefde en de houding die de mensheid tegenover de aarde moet hebben.”

Imponerend. Niet alleen door de tekst, maar zeker ook door het onuitputbare idealisme van Wubbo Ockels. Tot aan het laatst aan toe.